ซ้อม open water freediving แสมสาร (เกาะจวง เกาะจาน)

[rujipars]

วันนี้ไปถึงท่าเรือประมาณ 09:30 รอสมาชิกมาครบเรือออกน่าจะประมาณ 10:00 น. กว่าจะวาง line และเริ่มดำก็ประมาณ 11:20 น. กระแสน้ำยังไม่แรง

สภาพร่างกายมีอาการภูมิแพ้เป็นปกติ มีน้ำมูกบ้าง แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมายังสามารถเคลียร์หูได้ในระดับที่น่าพอใจ

ผมลงครั้งแรก ตามที่ตกลงกันว่าจะวอร์มอัปแบบ free immersion ก่อนที่ความลึกประมาณ 5 เมตร ก็ลงไปที่ 6.6 เมตร รู้สึกว่าปวดบริเวณหน้าผากค่อนข้างมาก เกรงว่าวันนี้อาจจะไม่ได้ดำลึกถึง 10 เมตร (แต่ในที่สุดก็ลงไปได้ที่ 11.8 เมตรอย่างไม่ลำบาก

ซ้อมที่ระยะ 4.9-6.5 เมตรอยู่ 4 ครั้งจึงเริ่มลงไปที่ 9.1 เมตร (ใกล้ๆ ปลายเชือก) ที่ปวดบริเวณหน้าผากก็ใช้วิธีเพิ่มความดันแบบเคลียร์หูค้างไว้แล้วค่อยๆ ลงไปเรื่อยๆ ก็ดูเหมือนจะบรรเทาความปวดไปได้บ้าง ไม่ได้ปวดมากขึ้นกว่าตอนแรก แล้วก็กลับสู่ผิวน้ำได้ในอาการปกติ หลังจากนั้นก็ดำอยู่แถวๆ 8 เมตรกว่าถึง 9 เมตร ขึ้นมาพักเมื่อเวลาประมาณ 12:50 และย้ายจุดดำไปหลบหลังเกาะจาน เพราะระหว่างเกาะจวงกับเกาะจานซึ่งเป็นจุดที่ลงดำที่แรกเริ่มมีกระแสน้ำแรงขึ้น

ระหว่างนั้นก็พัก รับประทานอาหาร และดื่มน้ำกันบ้างเล็กน้อย ส่วนใหญ่ก็ถือโอกาสนอนพัก เริ่มรู้สึกขี้เกียจที่จะลงไปดำน้ำอีก แต่ก็ลงไปวาง line และเริ่มดำที่เวลาประมาณ 13:50 พี่ชัชบอกว่าลึกประมาณ 11.6 เมตร นึกว่าถึงพื้นทราย แต่พอดำลงไปเอง สุดปลายเชือกแล้วก็ยังไม่เห็นพื้น มองลงไปยังเป็นทะเลสีดำมืดอยู่ข้างล่าง รอบแรกอุ่นเครื่องที่ 10 เมตรยังสบายอยู่ หลังจากนั้นส่วนใหญ่ก็จะลงไปเกิน 11 เมตร

ครึ่งแรก เนื่องจากความลึกไม่เกิน 10 เมตร จึงตกลงกันว่าไม่ต้องดำลงไปประกบเพื่อน สถิติการดำของตัวเองทั้งหมด (ความลึกและระยะเวลาที่ดำ) มีดังนี้
6.6 เมตร 33 วินาที พัก
6.8 เมตร 39 วินาที
4.9 เมตร 33 วินาที
6.5 เมตร 43 วินาที
9.1 เมตร 42 วินาที
9.3 เมตร 43 วินาที
8.5 เมตร 34 วินาที
8.1 เมตร 28 วินาที
8.4 เมตร 39 วินาที
8.9 เมตร 36 วินาที
8.8 เมตร 32 วินาที

ครึ่งหลังช่วงแรกๆ ยังไม่ได้ดำลงไปประกบเพื่อน เพราะยังเข้าใจว่ายึดหลักเดียวกับตอนแรก เพราะความลึกเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย ช่วงหลังๆ จึงมีการลงดำไปประกบทั้งหมด 3 ครั้ง ที่ความลึก 5-6 เมตร ไม่ลงสถิติในที่นี้ จะลงเฉพาะการลงดำของตัวเอง
10.0 เมตร 41 วินาที
11.8 เมตร 41 วินาที
11.5 เมตร 38 วินาที
11.8 เมตร 42 วินาที <-- PB ในแง่ความลึก
9.2 เมตร 27 วินาที
11.2 เมตร 39 วินาที
11.7 เมตร 47 วินาที <-- PB ในแง่ระยะเวลา
11.4 เมตร 39 วินาที <-- ทดสอบการควบคุมตัวเอง โดยมีพี่ชัชประกบช่วยดู

ในครึ่งหลัง เริ่มชินกับความลึกระดับนี้แล้ว อยากจะลงไปลึกอีกหน่อย แต่สุดเชือกแล้วการลงไปโดยไม่มี reference line น่าจะมีอันตรายได้ เลยงดความอยากไว้ เปลี่ยนไปลอยตัวนิ่งสักครู่แทน แล้วค่อยขึ้นสู่ผิวน้ำช้าๆ (เร่งบ้างเป็นบางครั้งเมื่อรู้สึกอยากจะหายใจแล้ว)

พี่ชัชถามว่าจะลองไปลง line ลึกดูบ้างไหม ตัดสินใจว่าเอาแค่นี้ให้สบายแล้วพยายาม control ตัวเองให้มากขึ้น เช่น การมองที่เชือก การควบคุมระเบียบร่างกาย การเอาท่อหายใจออกจากปากก่อนที่จะดำลง(ถ้าเผลอแล้วลืมบ่อยๆ บางทีก็ไปเอาออกกลางทาง) ผ่อนการตีฟินแล้วดูการลอยตัวขึ้นเองเป็นบางจังหวะ(ใส่ตะกั่ว 1 ก้อน ใส่กางเกงว่ายน้ำ เสื้อยืด ไม่ใส่ wet suite หายใจเข้าเต็มปอดปกติไม่ pack อากาศดูแหมือนร่างกายจะไม่ค่อยเป็น positive ตอนซ้อมในสระไม่ใส่ตะกั่วทดสอบเห็นผลชัดเจนว่าปล่อยให้ตัวลอยขึ้นเองได้เร็วในอัตราที่น่าพอใจคือสามารถขึ้นมาหายใจที่ผิวน้ำได้อย่างสบาย แต่ในทะเลไม่กล้าลองมาก กว่าจะเห็นผลว่าจมลงหรือลอยขึ้นโดยไม่ใช้ฟิน กว่าจะตีฟินกลับขึ้นมา กลัวจะทนไม่ไหวเสียก่อน) สังเกตว่าตอนขึ้นจะมีอากาศออกมาทางจมูกเองเรื่อยๆ คาดว่าน่าจะเป็นอากาศที่อัดเข้าไปตอนเคลียร์หู เมื่อขึ้นสู่ผิวน้ำมีแรงดันส่วนเกินก็เลยออกมาเอง ซึ่งตอนซ้อมที่สระ 5 เมตรยังไม่สังเกตเห็น (อาจจะน้อยจนไม่รู้สึก) แต่เมื่อมาดำที่ 10 เมตรแล้วสังเกตเห็นได้ชัดเจน

ถ้าดำลึกๆ แล้วไม่สามารถดึงอากาศส่วนนี้ไว้ในร่างกายได้ (ยังนึกไม่ออกว่าจะทำได้อย่างไร) นี่ก็น่าจะมีผลต่อ buoyancy ในขากลับ อาจจะทำให้ neutral depth ลดลงจากตอนขาลง

ประมาณ 2-3 ครั้งสุดท้ายเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายแล้ว หลังจากครั้งสุดท้ายก็ดูเพื่อนดำอย่างเดียว แต่รอจนจบไม่ไหวจึงขอขึ้นเรือก่อน รู้สึกอยากจะอาเจียนแต่ข่มไว้ได้จนกระทั้งเรือออกเดินทางจะกลับเข้าฝั่งก็ทนไม่ไหว อาเจียนออกไปแล้วก็สบายขึ้น จริงๆ ก็คิดว่าถ้าอาเจียนออกไปแล้วคงจะดีขึ้น แต่ว่าไม่ชอบความรู้สึกตอนอาเจียนมากๆ ก็เลยกลั้นเอาไว้นานเผื่อว่าจะทนได้ตลอดรอดฝั่ง

เป็นครั้งแรกที่อาเจียนในทะเล(ตอนอยู่บนเรือ) ซึ่งไม่เกี่ยวกับสภาพคลื่นลมเพราะวันนี้คลื่นลมค่อนข้างสงบดี แต่น่าจะเกี่ยวกับการออกกำลังกายที่ค่อนข้างหนักกับแรงกดดันของน้ำ

ตอนนั่งรถกลับก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว ไม่ปวดหัว แวะ 7-11 ซื้อของกินหลายอย่างกินจนอิ่ม มีง่วงเล็กน้อยแอบงีบบ้างเป็นช่วงสั้นๆ พอจะเข้าเขตกรุงเทพฯ ก็ตาสว่าง

ถ้ามีลงทะเลด้วยกันคราวหน้า ก่อนที่จะได้ไป certify คงต้องขอลอง line ลึกสัก 15 เมตร

[ghostpipe]

เยี่ยมมากครับ

คราวหน้า กินยาแก้แพ้ที่พี่กินตอนอยู่บนรถ จำได้ไหม จะช่วยได้ทั้งเรื่องเมาเรือ และเรื่องลดน้ำมูกครับ

จะลองจัดเดือนกันยาอีกครั้งก่อนที่จะไป certify trip ครับ

[rujipars]

ผมไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องเมาเรือน่ะครับ (แต่จริงๆ แล้วอาจจะใช่ก็ได้ ??)

เพราะเคยขึ้นเรือโต้คลื่นแรงๆ มาเยอะแล้ว ไม่เคยมีอาการ และเคยได้ยินมาว่าถ้าเมาเรือลงน้ำแล้วจะดีขึ้น (เฉพาะตอนไป scuba นะครับ) ถ้านั่งเรือมาแล้วเมาเรือให้รีบลงน้ำได้เลย ถ้าไปสกูบ้า แม้คลื่นจะแรง ผมก็ยังมีแรงเหลือไปว่ายน้ำเล่นตลอด

ช่วงครึ่งแรกผมยังสบายๆ อยู่เลยครับยังฟิตว่ายไปช่วยพี่ดูทุ่นอยู่เลย แต่รู้สึกแย่ลงๆ ตอนช่วงท้ายๆ น่ะครับ ซึ่งอยู่ในน้ำตลอด ซึ่งถ้านับรวมๆ แล้วจำนวนครั้งที่ลงครึ่งหลังนี่เท่ากับในครึ่งแรกเลย เพียงแต่ว่าในจำนวนนั้นเป็นการลงไปเซฟตี้ซะ 3 ครั้ง ค่าเฉลี่ยความลึกและระยะเวลาโดยรวมมากกว่าครึ่งแรก ขึ้นเรือตอนที่รู้สึกว่าอยากจะอาเจียนแล้วแต่ก็ยังทนอยู่ได้นาน

นึกถึงตอนอยู่ ม.ต้น ไปวิ่ง 10 กม. ตอนเช้าเข้าเส้นชัยแ้ล้วก็อาเจียนเลย

เอาน้ำผลไม้กล่องไปกินคิดว่าจะช่วยเพิ่มน้ำตาล (กล่องเล็กๆ เอง) น่าจะไม่เวิร์กแล้ว อาจจะต้องเปลี่ยนเป็นอะไรที่เข้มข้นและมีปริมาตรน้อยกว่านั้น เช่น power bar น่าจะดีกว่า

ส่วนยา อาจจะลองดูครับ

[rujipars]

เมื่อคืนลองทำ O2 table ตามตารางที่ iHoldBreath (iPhone App) คำนวณให้ดังนี้

ค่า PB=03.15

ระยะเวลาพักหายใจระหว่าง Apnea 01:35 ใช้เวลาตามตารางรวม 30:50
1. Apnea 01:35
2. Apnea 01:50
3. Apnea 02:05
4. Apnea 02:20
5. Apnea 02:35
6. Apnea 02:35
7. Apnea 02:35
8. Apnea 02:35

ในครั้งที่ 8 เมื่อครบแล้วลองกลั้นจับเวลาต่อไปอีกได้ PB ใหม่ที่ 03:40 รู้สึกร้อนไปเกือบทั่วตัว

กะว่าจะใช้ตารางเดิมฝึก CO2 แล้วก็ O2 อีกอย่างละครั้ง (น่าจะวันพุธ, วันศุกร์)
แล้วค่อยขยับไปเซ็ตตารางตาม PB ใหม่ ประมาณอังคารหน้าหลังจากการซ้อมในสระที่เรานัดกันวันอาทิตย์

ที่ PB = 03:40 โปรแกรมจัด CO2 table ให้ตามนี้

Apnea ครั้งละ 01:50 ใช้เวลารวม 26:20
1. Ventilate 01:50
2. Ventilate 01:50
3. Ventilate 01:45
4. Ventilate 01:35
5. Ventilate 01:25
6. Ventilate 01:15
7. Ventilate 01:05
8. Ventilate 00:55

O2 table

Ventilate ครั้งละ 01:50 ใช้เวลารวม 35:05
1. Apnea 01:50
2. Apnea 02:05
3. Apnea 02:20
4. Apnea 02:35
5. Apnea 02:50
6. Apnea 02:55
7. Apnea 02:55
8. Apnea 02:55

[rujipars]

เมื่อวาน...

ไปทำงานที่ TOT กะว่าจะไปใช้บริการสระว่ายน้ำสักหน่อย ปรากฎว่าบังคับให้ใส่หมวกว่ายน้ำ(ไม่ได้เอาไป) แถมค่าบริการยังตั้ง 100 บาท เลยกลับมาซ้อมที่สระว่ายน้ำแถวประชานิเวศน์ 3 ใกล้บ้าน

ซ้อม DNF ได้ 30 เมตรในครั้งแรก ครั้งหลังๆ เอาแค่ 25 เมตรสุดความยาวสระ เป็นครั้งแรกที่ดำได้ไกลขนาดนี้

static ในน้ำได้แค่ 02:11

[rujipars]

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปซ้อมที่ลำปาง(หนาวมาก)... ม่ายช่าย... สระ กกท. หัวหมากตะหาก โดยมีสมาชิกใหม่คือคุณเปิ้ลกับพี่แอ๊ฟ

เริ่มจาก static แต่ลืมเอา dive com มาด้วย ก็เลยซ้อมเรื่อยเปื่อยไปหน่อย ได้จับเวลาแค่ครั้งเดียว ถ้าจำไม่ผิดน่าจะได้ 02:20 เป็น PB ใหม่ แต่จะว่าไปแล้วไม่ค่อยได้จริงจังกับ static เท่าไหร่ สลับไปเล่น dynamic บ้าง ดำเล่นบ้าง เพราะน้ำเย็น เวลาทำ static นิ่งๆ สักพักจะหนาวจนตัวสั่น

ไม่แน่ใจว่าสระ 5 เมตรที่ กกท. กว้างเท่าไหร่ เดาคร่าวๆ น่าจะประมาณ 15-16 เมตร (นับเทียบจากเลนของสระซ้อมที่มี 8 เลน) ซ้อมๆ DNF ได้ประมาณ 25 เมตรครั้งนึง ที่เหลือก็ว่ายแค่สุดความกว้างสระ ฝึกปรับท่าว่ายให้เป็นแบบ freediving ตามแบบที่พี่ชัชสาธิตให้ดู ลองใส่ neck weight ก็ ok แต่ยังไม่ได้สังเกตแบบละเอียดๆ ว่ามันต่างจาก weight belt ที่คาดรอบเอวอย่างไรบ้าง แต่เดาเอาว่าการย้ายน้ำหนักถ่วงจากที่เอว มาที่คอ อย่างน้อยก็น่าจะเป็นการปรับทริม เมื่อเราว่ายไปแล้วจะกระจายแรงในทิศทางลง (หัวปักลงนิดๆ) ทำให้ไม่ต้องใช้ความพยายามมาก ในการควบคุมไม่ให้ตัวลอยขึ้น

ได้ยืมฟิน freediving จากพี่ชัชมาลอง ให้ความรู้สึกดีมากเวลาว่ายผ่านน้ำไปอย่างเร็ว ลองว่ายไป-กลับ ได้รอบหนึ่ง ประมาณ 30 เมตร ยังรู้สึกสบายๆ อยู่ กำลังสนุกไม่ฝืนเกินไป

ปิดท้ายด้วยการซ้อม duck dive เหมือนจะดีขึ้นอีกนิดนึง แต่บางครั้งบางจังหวะก็ยังไม่ได้ดังใจเท่าไรนัก ช่วงท้ายๆ เคลียร์หูช้าไป ไปเคลียร์ตอนอยู่ก้นสระแล้วก็เลยแรงเกินไป รู้สึกระคายเคืองในท่อทุกครั้งที่มีการเคลียร์หูหลังจากนั้น ก็เลยซ้อมแค่ประมาณ 3-4 เมตรเอาแค่ท่าทาง ไม่ต้องเคลียร์หู

วันนี้ (วันอังคาร)​ ซ้อมตาราง O2 dry static จะลองทดสอบ PB ใหม่ต่อเนื่องจาก apnea รอบสุดท้ายของ O2 table ปรากฎว่ากลั้นต่อได้แค่นิดเดียว ประมาณ 3 นาที ลองพัก 2-3 นาทีแล้วทดสอบใหม่ คราวนี้ได้ PB ที่ 04:05 (ซ้อมตอนสี่ทุ่มครึ่ง กินมื้อค่ำเสร็จไปเมื่อประมาณสองทุ่ม) การซ้อมวันนี้เอามือบีบจมูกไว้ตลอดให้แน่ใจว่าไม่มีอากาศเข้าออกและน่าจะเป็นการลดระดับการ relax ลงนิดนึง เพิ่มความยากขึ้นอีกหน่อย จากที่ทุกครั้งจะนอนนิ่งๆ

คราวหน้า(เว้น 1 วัน) จะไปเริ่มซ้อมตาราง CO2 ใหม่ที่ปรับตาม PB ที่ 04:05 และเล็งไว้ว่าจะไปซ้อมที่สระ ม.เกษตร โดยไม่ใช้ฟินตลอดการซ้อม จะได้ไม่มีปัญหากับทางสระ และฟินที่มีอยู่ก็ใส่ไม่สบายเท่าไหร่เพราะบูตฟิตเกินไป

ปัญหาอย่างหนึ่งในการจับเวลา static คือ ถ้ากลั้นไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าเวลาเดินไปเท่าไหร่แล้ว ความรู้สึกมันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมันไม่มีจุดหมายและรู้สึกอยากจะเลิกเร็วๆ แต่ถ้าดูเวลาแล้วตั้งเป้าว่าอีกนิดนึงจะเป็นอย่างไร ก็จะไปได้จนใกล้ขีดจำกัดของร่างกายจริงๆ เวลาว่าย DYN/DNF ก็เหมือนกัน ถ้ามีเป้าหมายว่าจะไปให้ถึงขอบสระก็จะไปถึงจนได้ แต่ถ้าให้กลับตัวแล้วว่ายต่อจะรู้สึกไม่ค่อยอยากว่ายทั้งๆ ที่น่าจะไปต่อได้อีก แสดงว่าจิตใจยังมีปัญหากับสถานการณ์ที่ไม่มีจุดอ้างอิงในเรื่องของระยะทางและเวลา เหมือนกับการลง CWT ที่เราจะรู้สึกมั่นใจและทำได้ ถ้ามีปลายเชือกที่รู้ว่าเราเคยไปถึงแล้วเราแค่ทำเหมือนเดิมก็จะทำได้โดยไม่รู้สึกกดดัน

คิดว่าคราวหน้าจะทดสอบสมมติฐานโดยลองให้บัดดี้ลองขานเวลาเวลาทำ static แล้วดูว่าสถิติจะดีขึ้นหรือไม่เพียงใด

[rujipars]

ตอนทดสอบ static พี่ชัชบอกว่าไม่ต้องคิดถึงเรื่องเวลา แต่ช่วงนี้อยากจะลองทดสอบวิธีการต่างๆ ดูก่อน (ไหนๆ ก็ติดเรื่องนับเวลาแล้ว เป็นนิสัยที่ชอบจับเวลาในหลายๆ กิจกรรม เช่น เวลาที่ใช้ในการเดินทางหรือเวลาที่จะไปถึงจุดหมาย) แต่จะพยายามจะให้บรรลุถึงขั้นปล่อยวางและปลดล็อกข้อจำกัดต่างๆ ออกไปให้ได้มากขึ้นเรื่อยๆ