AIDA ** Day 3: A Lesson Learned for Life

[ghostpipe]

มาตั้งหัวข้อไว้ก่อนครับ กลัวลืม ตอนนี้เพิ่งนอนไปได้แค่ 2 ชม. เองครับ หลังจากสอนหนังสือเสร็จ ตอนบ่ายจึงได้งีบ แต่ก็ต้องตื่นมาทำอย่างอื่นอีก ว่าจะไปนอนต่อก่อน แล้วจะกลับมาเขียนใหม่ คอยติดตามกันด้วยนะครับ

[ghostpipe]

วันนี้เป็นวันที่ 3 ของการเรียน ** ของผม จริงๆ แล้วผมผ่าน requirement ของ course หมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็น static, dynamic และ constant weight (อ่านรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ใน web ของ www.aida-international.org) แต่ผมก็อยากอยู่ต่อ

เริ่มต้นของวันไม่ต่างจากเมื่อวานคือ เรือออกจากท่าประมาณ 8:00 มุ่งหน้าสู่เกาะบิดะ ใช้เวลาใกล้เคียงกับการเดินทางไปหมู่เกาะห้า คือประมาณ 2 ชั่วโมง ก่อนถึงที่หมายประมาณครึ่งชั่วโมง instructor ก็เรียกพวกเราไปเตรียมพร้อม โดยวันนี้เรา (ผม กับคู่ฝรั่งที่เป็นแฟนกัน) ฝึกการเตรียมพร้อม โดยการผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ ด้วยวิธีที่เรียกว่า Body Scan คือ instructor ให้เราทุกคนนอนหงาย สองแขนปล่อยวางแนบลำตัว และปล่อยตัวให้สบายๆ จากนั้นก็ให้พวกเราหลับตา และเขาก็พูดและให้พวกเราผ่อนคลายกล้ามเนื้อไล่ไปทีละส่วน ตั้งแต่เท้า น่อง ขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงศรีษะ สำหรับผมแล้วมีปัญหาที่กล้ามเนื้อบริเวณคอ ทำอย่างไรมันก็ไม่ผ่อนคลาย รู้สึกตึงอยู่ตลอดเวลา

วันนี้มีความรู้สึกว่าไม่คอ่ย relax เท่ากับเมื่อวาน อาจจะด้วยเหนื่อย และกังวลถึงการเดินทางกลับที่จะต้องขับรถทั้งคืน และงานการที่คั่งค้างต่างๆ เมื่อไปถึงพวกเราก็เตรียมอุปกรณ์ไปลง dingky เช่นเดิม มีมุมที่เป็นอ่าวเล็กๆ น้ำใส และนิ่งมากๆ ก็ไปทำ static เป็นการ warm up กัน ฝรั่งที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งยังไม่ผ่าน static ก็เลยเป็นเหตุผลที่พวกเราต้องมาที่จุดนี้ก่อน ผมก็ warm up ไปด้วยดี แต่ไม่รู้เวลาเลยว่าทำไปได้เท่าไร เพราะ instructor บอกว่า you จะ warm your computor or warm your body (ดุจริงๆ ) การ warm ทำโดยกลั้นหายใจจนเกิด contraction แล้วทนต่อไปจนถึงเวลาที่กำหนด เช่น กรณีผม ครั้งแรกให้ทำ 30 วินาที ครั้งที่สองให้ทำ 40 วินาที ก็ OK ไม่มีปัญหาอะไร

จากนั้นเราก็ไปหาที่ติดตั้งทุ่นและหย่อนสายลงไปที่ความลึกประมาณ 15 เมตร instructor ให้แต่ละคน free immersion ลงไป warm แบบที่เรียกว่า hang on คือสาวเชือกลงไปถึงจุดที่คิดว่า ok ก็เกาะเชือกรอไว้สักครู่ สัมผัสถึงสภาวะการลอยตัว แล้วก็ค่อยขึ้นมา เนื่องจากเรามีนักเรียน 3 คน ก็เลยใช้วิธีเวียนกันเป็น buddy โดยคนหนึ่งดำลง อีกคนเป็น buddy อีกคน preparation

เที่ยวแรกก็ ok ผ่านไปได้ แต่เที่ยวที่สองของผมเนี่ยเป็นปัญหา คือผมสาวลงไปเกาะอยู่ที่ระดับความลึกประมาณ 13 เมตร และก็ลอยอยู่อย่างนั้น ในใจรู้สึกว่ามันสบายๆ มากๆ เลย ไม่รู้สึกว่าอยากขึ้น มองโน่นมองนี้ ปล่อยมือดูว่าตัวจมไหม ก็ไม่จมไม่ลอย เออสงสัยเป็น nuetral buoyancy point แน่เลย ลองเหยีด แข้งเหยีดขา relax ดู ก็ดีนะ แต่พอแหงะดู dive comp. เอ้าเลยนาทีครึ่งมาแล้วนี่น่า ซึ่งปกติผมจะอยู่ใต้น้ำแบบมีการเคลื่อนไหว เช่น dynamic เนี่ยได้ประมาณ 1 นาทีกว่า แต่เนี่ยเกือบ 1:45 แล้ว ขึ้นดีกว่า ขึ้นมาถึงผิวน้ำก็เกือบ 2 นาทีได้ ซึ่งเป็นเวลาปกติของผม ในการทำ static ตอนลงไปก็ลงช้าๆ และค่อนข้างอยู่นิ่งๆ ไอ้ตอนขึ้นเนี่ยมันรู้สึกนิดๆ ว่า จะถึงไหมเนี่ย แต่ก็โผล่พ้นน้ำไปได้

ตอนโผล่พ้นน้ำเนี่ยคือปัญหาเลย เมื่อพ้นน้ำ ผมรีบหายใจเข้ามากกว่าออกเพื่อเอา O2 เข้าไปในร่างกายให้ได้มากที่สุดอย่างที่ instructor แนะนำว่าต้องทำทุกครั้ง อย่างน้อย 3 ครั้ง ผมไม่รู้ว่าผมทำครบหรือไม่ แต่รู้ว่ารู้สึกอารมณ์ดี ยิ้ม และผมรู้สึกว่าผมอยากจะสลัดตัวเองเพื่อไล่ความหนาวและความรู้สึกหวิวๆ เมื่อสักครู่ instructor ก็รีบเข้ามาและทำหน้าแปลกๆ กับผม ถามผมว่า Ok หรือไม่ผมก็ว่าผม ok นะ ถามผมอีกว่า รู้สึกว่ามี contraction หรือป่าว ผมก็บอกว่าไม่รู้สึก ถามผมว่า ผมหนาวหรือป่าว ผมก็บอกว่าไม่หนาว แต่ผมก็บอกเขาไปว่า ผมเริ่มรู้สึกชาตามปลายนิ้วมือ ทีนี้หล่ะเป็นเรื่องเลย ถามผมใหญ่เลยว่า ทำ hyperventilation หรือป่าว ผมก็บอกตามความเข้าใจว่าไม่ได้ทำ แต่แกบอกว่า ผมแสดงอาการ loss of motor control หรือ samba คือไม่ใช่อาการปกติที่ผมขึ้นจากผิวน้ำตามที่แกบอกว่าแกจะสังเกตุและจดจำอาการของนักเรียนทุกคนว่าปกติเป็นอย่างไร ผมเข้าใจว่าแกคงเห็นผมสลัดตัวอย่างที่บอก และแกก็สรุปว่าอาการที่ผมเป็น ไม่ว่าจะเป็นสบัดตัว ซึ่งผมคิดว่าผมจำได้ว่าสบัดแค่ครั้งเดียว ไม่ได้ชักกระตุก สักหน่อย หรือชาตามปลายนิ้วมือคือผมทำ hyperventilation และก็ขอให้ผมไปพักและหยุดการดำน้ำในวันนี้ทันที ผมก็เลยงงๆ เลยว่า ผมทำตอนไหน อาการชาตามปลายนิ้วมือ ผมเคยเป็นมาก่อนแล้ว ตอนที่ฝึก freediving ใหม่ๆ และตอนนั้นเข้าใจว่าดื่มน้ำน้อย พอดื่มน้ำเยอะๆ ก็ไม่เคยเกิดอีกเลย เพิ่งมาเกิดครั้งนี้แหละ (แต่ผมก็กินน้ำเยอะนะวันนี้)

ผมก็มานั่งทบทวนว่า ตกลงเราทำ hyperventilation หรือป่าว หรือเราทำโดยที่เราไม่รู้ และจริงๆ แล้ว มันคืออะไรแน่ ผมสับสน และรู้สึกไม่ค่อยดี ไม่สบายใจ กังวล ไม่มั่นใจ หลายๆ อย่าง ผมทำอะไรผิดไปหรือเนี่ย และความผิดพลาดถือเป็นข้อบกพร่องของผมใช่ไหม และนี้อาจทำให้ผมได้รับอันตรายจากการดำ freediving ได้ถ้าผมยังไม่แก้ไข แต่ผมไม่ได้ตั้งใจและไม่ได้คิดว่าตัวเองจะทำ hypervetilation นี่น่า

ตอนที่ทุกคนกลับขึ้นมาพักที่ dingky ผมก็ถาม instructor ว่าผมไม่ได้ทำ hyperventilation นะ เพราะผมไม่ได้หายใจออกอย่างรวดเร็วติดต่อกันอย่างที่เคยอ่านๆ มา ผมขอให้แกทำตัวอย่างการทำ hyperventilation ให้ดู แกก็บอกว่าแกบอกว่า hyperventilation ไม่เกี่ยวกับ speed ในการหายใจเข้าหรือออก แต่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของความต้องการ O2 ของร่างกาย ถ้าตอนที่เรา breath up เพื่อเตรียมความพร้อม ร่างกายเราไม่ต้องการ O2 มาก แต่ถ้าหายใจเข้ามากเกินไป กว่าหายใจออก อันนี้ก็จะส่งผลได้ ผมไม่แน่ใจว่าผมฟังถูกหรือเข้าใจถูกหรือป่าว คือสรุปแล้วผมยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้อยู่ดี

สรุปก็คือผมได้รับ comment จาก instructor ว่าผมยังควบคุมการหายใจได้ไม่ดี ต้องฝึกเรื่องการหายใจให้มากยิ่งขึ้น และผมต้องศึกษาเรื่อง hyperventilation ให้กระจ่าง และต้องไม่ทำให้เกิดภาวะนั้นอีก

นี่เป็นบทเรียนที่ผมได้รับ และเป็นบทเรียนที่ผมเองก็ยังไม่กระจ่าง และไม่เข้าใจอยู่ดีว่า ตกลงแล้วมันเกิดอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆ วันนี้ผมจบวันของการฝึกของผมไม่ค่อยสวยเท่าไร รู้สึกสับสน ท้อแท้ หลายๆ อย่างปะปน นั่นคือเหตุผลที่ผมชักไม่แน่ใจเรื่องการลงไปแข่งช่วงต้นปีหน้า ไม่แน่ใจว่าตัวเองมีความพร้อมแล้วหรือยัง ก็ขอจบบันทึกเรื่องราวการเรียน AIDA** แต่เพียงเท่านี้