รายงานผลการฝึกซ้อม Pataya CWT on the Forth of July 2010

[ghostpipe]

หลังจากผมจัดเตรียมอุปกรณ์เรียบร้อย กว่าจะเข้านอนก็เที่ยงคืนกว่า ปลุกตัวเองตื่นขึ้นมาตอนตีห้า ก็ตระเวนรับสมาชิกตามที่ได้นัดหมายกันไว้ ได้แก่ Aladin Nippon และก็ Pook เมื่อครบแล้วก็มุ่งหน้าสู่ Pattaya กันเลย เหมือนเช่นเคย เราแวะรัปประทานอาหารเช้า (บางคนก็ไม่ทานครับ, ผมกินปิ๊กเปาหมูแดงได้แค่ครึ่งลูก ที่เหลือมันดันไม่อยากให้ผมกิน ตกลงไปอยู่กับพื้นซะนี่) และเตรียมเสบียงสำหรับอาหารกลางวันที่จุดพักรถ motorway จากที่นี่ไปถึงพัทยา สองสาวได้มีโอกาสทดลองสมรรถนะของ Nissan March ที่ความเร็ว 160 km/hr จากความอนุเคราะห์ของ P+Mee ผู้ใจดีและน่ารักของเราซึ่งนัดมาเจอกันที่นี่

ไม่เกิน 9 โมงเช้าเราก็มาถึงท่าเรือ Balihi น้อง A-Bad มารออยู่แล้วที่เรือ ขนของขึ้นเรือเสร็จสับ เช็คความพร้อมก่อนออกว่าไม่ลืมอะไรแล้วนะ แต่ก็จนได้ เกือบทิ้ง wet suit ของ P+Mee ไว้ที่ศาลาของท่าเรือซะแล้ว เกือบไป เกือบไป

ใช้เวลาไม่เกิน 40 นาทีเรือก็มาถึงจุดหมาย เรือกูด คราวนี้ดูเหมือนน้ำใสกว่าครั้งที่แล้วเมื่อปลายเดือนเมษาที่ผ่านมา

ระหว่างการเดินทาง P+Mee ได้อธิบายโดยสรุปให้กับสมาชิกใหม่ของเรา ได้แก่ Aladin และ Pook รู้ถึงพื้นฐานต่างๆ ของการซ้อม freediving ในทะเลไว้แล้ว

เมื่อมาถึงผมกับ Aladin ก็จัดการเรื่องการผูกทุน ลง line เชือก คราวนี้เรามีสมาชิกที่มาด้วย 6 คน เราก็ลง 2 line ก็พอ 3 คน ต่อ line กำลังดี line แรก 15 เมตร สำหรับสมาชิกใหม่ line ที่ 2 สำหรับผู้ที่ต้องการความลึก ลองลงไปก่อนที่ 25 เมตร กะว่าถ้าตื้นไป เดี๋ยวผมค่อยเพิ่มความลึกให้ใหม่ กว่าจะลง line เสร็จ เล่นเอาเหนื่อยเลย

(เดี่ยวมาต่อครับ)

[aladin]

สวัสดีครับ
ขอบคุณสำหรับการเปิดโอกาสให้ผมได้เรียนรู้และรู้จัก freediving ......สนุกมากกกครับ ทรปหน้าถ้ามีโอกาสไปสตูลกันใหมครับ ...
ยินดีต้อนรับ
ป,ล โปรดรับข้าน้อยเป็นศิษย์ด้วยเถิด

[ghostpipe]

ผม Nippon และ Aladin อยู่ line 25 m. P'Mee+ A-bad และ Pook อยู่ line 15 m.

ครั้งนี้ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องการเคลียร์หูเลย เพราะจากประสบการณ์คราวที่แล้ว ทำให้รู้ว่าไม่ควรลงเร็วเพราะจะเคลียร์ไม่ทัน คราวนี้ไม่ใส่ weight ด้วย ทำให้ลงได้ช้าลงอีก duck dive ก็ OK ไม่เฉาก๋วยแล้ว สบาย ได้ความลึกโดยเฉลี่ยก็ดีกว่าทุกๆ ครั้ง

แต่ปัญหาที่สำคัญสำหรับคราวนี้คือเหนื่อย นอนก็น้อย ลง line ก็เหนื่อยแล้ว แถมยังต้องย้าย line อีกตั้งหลายครั้งเพราะกระแสน้ำพัดเรือไปมา ทำให้ทุ่นที่เราผูกไว้คอยจะมุดเข้าใต้ท้องเรืออยู่เรื่อย จนสุดท้ายจึงจับหลักได้ว่าต้องผูกทุ่นตรงหัวเรือ (กรณีนี้น้ำค่อนข้างไหลเฉียงจากหัวเรือไปท้ายเรือ พอลมพัดเรือ ท้ายเรือจะปัดไปมา ถ้าผูกท้ายเรือ เรือจะปัดไปมาชนทุ่นตลอดเวลา)

อีกปัญหาที่เจอคือ ตะกั่วที่ถ่วงไว้หลุดหาย เพราะเราผูกไม่แน่น เสียดายจัง ก้อนละ 100 บาท 10 ก้อน ก็ 1000 บาท โยนทิ้งน้ำไปเฉยๆ เลย คราวหน้าต้องระวังกว่านี้แล้ว

เราพลัดกันดำ พลัดกันพัก พลัดกัน safty buddy อยู่ตั้งแต่ 10 โมงครึ่ง ถึงเกือบบ่ายโมง ย้าย line หาตะกั่วที่หล่น บางคนก็หมดแรง บางคนก็เผลอกินน้ำเค็มเข้าไปจนต้องไปนอนพัก หิวข้าวก็หิว ทุกคนก็เห็นว่า พักดีกว่า หลังจากได้พักตอนราวๆ บ่ายโมงกว่าเกือบสองโมงได้ พวกเราก็เริ่มใหม่อีกรอบ คราวนี้ผมลงได้ลึกกว่าที่เคยทำได้อย่างสบายๆ เลย (PB ล่าสุด) แต่ทำได้ครั้งเดียวครับ เพราะเป็นตะคริวแล้ว ก็เลยไม่ลงลึกแล้ว แต่ก็ดีใจครับที่ได้ PB แล้ว

ผมว่ากีฬานี้มันมีอะไรน่าหลงใหลก็ตรงนี้ ไม่ได้นึกว่าจะทำได้ ก็จะทำได้ ถ้าตั้งใจจะทำให้ได้แต่จะทำไม่ได้ (เพราะเครียด คาดหวังเกินไป) เป็น mind game จริงๆ เลยครับ

สุดท้ายเราก็จบการซ้อมกันที่เวลาประมาณ บ่ายสองกว่าๆ เกือบบ่ายสาม ผมขึ้นมาก็เหมือนเดิม ไม่สนใจใครแล้วครับ ขอกินข้าวก่อน หิวมากๆ ไม่มีพี่มีน้องแล้วครับนาทีนี้

เราเก็บของ เดินทางกลับท่าเรือโดยสวัสดิภาพครับ มีปัญหาการจ่ายค่าเรือเล็กน้อยครับ แต่ก็เคลียร์ได้

หวังไว้ว่าคราวหน้าเราคงได้ร่วมเดินทางกันใหม่นะครับ

ต้องขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของเพื่อนคุณ Ajake และญาติของน้อง Nae ด้วยนะครับ ไว้คราวหน้าเราคงได้มีโอกาสร่วมซ้อมด้วยกันนะครับ

[Nae]

ไม่มีรูปเหรอคะ??? ใครมีช่วยเอาลงหน่อยนะคะ คนไม่ได้ไปอยากดูบรรยากาศที่พลาดไป
ถ้าได้รูปแล้วเดี๋ยวเนเอาที่พี่ชัชเขียนไปอัพเดทการฝึกซ้อมพร้อมกันที่หน้าบล็อกเลยนะคะ

[a-bad]

ไม่มีรูป มีแต่คลิปครับ

https://www.facebook.com/#!/video/video.php?v=133785793325285